Het weekend van 2 en 3 juni hebben we meegedaan aan de Vierlandenrit. Dit was voor ons de eerste keer, maar zeker voor herhaling vatbaar. Het is een mooie toertocht door de Ardennen, Moezel en Eifel met ook een competitief element. Het is een regelmatigheidsrit. Op de routebeschrijving zijn geen vallen gemaakt, maar onderweg zijn er (geheime) controleposten waar je passeertijd wordt genoteerd. Het is de bedoeling om een gemiddelde snelheid van 40 km/u aan te houden. Elke minuut te vroeg of te laat bij een controlepost betekent één strafpunt.
Regelmatigheidsrit
Het rijden van een regelmatigheidsrit was voor ons de eerste keer, dus we moesten even nadenken hoe dit aan te pakken. Marieke had van te voren een overzicht gemaakt van 5, 10, 15, 20 km enz. met daarachter het aantal minuten wat je daarover doet bij een snelheid van 40 km/u. Ook hadden we een digitaal horloge omgedaan en bij het starten zouden we de tijd dan op 0:00 zetten. Een stopwatch begint na een uur immers weer op nul. Dat leek ons voor de eerste keer nauwkeurig genoeg. We hadden niet de illusie dat we de eerste keer al in de prijzen zouden vallen.
Dag 1
De start vond plaats in Altweerterheide (bij Weert). Onze starttijd was 7:44. Dus dat betekende vroeg van huis. Elke minuut startten er twee auto’s. Bij de start zagen we nog niet veel bijzondere auto’s. Maar onderweg kwamen we er steeds meer tegen.
Eerst zijn we een stuk door België gereden. Dat was niet ideaal met de Westfield. We gingen door best veel door dorpen de eerste helft, dus dat betekende ook veel drempels. Meerdere malen met de onderkant over het wegdek geschraapt. De tweede helft van de dag ging door Duitsland. Wat een verschil qua wegen blijft dat toch. Daar zo goed als geen last gehad met de Westfield. Het moezelgebied was vooral leuk rijden met regelmatig mooie kronkelweggetjes en haarspeldbochten. Finishplaats van dag 1 was in Schweich, Duitsland.
Onderweg wel een ongelukje gehad met de auto. We stonden even stil bij een controlepost waar je binnen moest afstempelen om te kijken waar we konden parkeren. Door de vele auto’s een beetje een chaos op die plek. Een busje heeft ons toen over het hoofd gezien en ons zachtjes geraakt. Gelukkig alleen schade aan het spatbord achter waarmee we wel gewoon verder konden rijden. Gegevens genoteerd en weer verder. Hierdoor hadden we meteen een boel vertraging opgelopen, dus we hoefde tot de verplichte rustpauze rond het middaguur niet meer op onze snelheid te letten.
Dag 2
Vandaag bleef het de hele dag door miezeren dus het dak moest er op. Dat was wel heel jammer, dan is de beleving van de omgeving om je heen toch een stuk minder. Ondanks het weer was het nog steeds een leuke route deze dag, eigenlijk nog beter dan de eerste dag. Vanuit Schweich eerst door Luxemburg weer naar het noorden gereden en door de grensstreek België/Nederland weer naar het startpunt in Alterweerterheide. Zo’n rit doet je weer beseffen dat we dit vaker zelf zouden moeten ondernemen, gewoon een heel weekend met de auto op pad!
Bij de finish hingen ook de ideale passeertijden. Ons systeem bleek toen helemaal zo gek nog niet. We hadden vaak maar 0 of 1 minuut verschil. We hadden de eerste dag veel strafpunten opgelopen door het ongelukje wat we hadden gehad en als we de volgende keer ook meer op strategische momenten proberen te tanken, scheelt dat ook al weer een paar puntjes.
40 km/u klonk van te voren langzaam, maar je hoeft onderweg helemaal niet zoveel stil te staan. Je moet de auto wel regelmatig even een paar minuutjes langs de weg zetten om niet te veel uit te lopen gedurende de dag, maar dat is wel acceptabel, zeker nu we weten dat we een aardig systeempje hebben. Maar als je eenmaal achterloopt, is het nog een hele kunst om dit weer in te lopen. De top 10 rijdt zelfs onder de 10 strafpunten. Dat is wel heel knap!
