2018 was het jaar waarin we een aantal nieuwe rally’s wilden rijden. De hekkensluiter van dit jaar was met dikke stip het hoogtepunt. Niet alleen van 2018, maar ook van de afgelopen 6 jaar. Rally du Var, Zuid-Frankrijk, is een spectaculaire rally in hetzelfde gebied als de Monte Carlo rally: bochten, bochten en bochten, de berg op, de berg af, afgronden, en dat met uitzicht over de Middellandse zee. De voorbereiding vroeg wel wat extra inspanning vanwege de Franse taal, maar aan de auto hoefde niets te worden veranderd.
Bas en Marieke zijn op de maandagmiddag vertrokken met de gewone auto en de bus met trailer. Deze dag ging niet vanzelf. Er was oponthoud vanwege de gele hesjes demonstraties. We moesten deels binnendoor. Bas kwam in een sneeuwstorm terecht op een binnenweg en moest omkeren toen hij een heuvel niet op kwam met de trailer. Ter hoogte van Dijon hebben we overnacht. De volgende dag ging de route voorspoedig al hadden we regelmatig lichte sneeuwval op de Route du Soleil. Dat was niet helemaal wat we ons hadden voorgesteld begin dit jaar toen we deze rally plande.
Dinsdagavond konden we het routeboek ophalen. De woensdag en de donderdagochtend stonden in het teken van het verkennen. Officieel waren het 9 verschillende proeven. Eén proef was een verkorte versie van de langste proef. Dat was makkelijk, maar daarnaast waren er 3 proeven die deels gebruik maakten van dezelfde routesecties. Een puzzel met verkennen, want je mocht de routesecties niet vaker verkennen, ook al was het een andere proef. Het was nauwkeurig werken om voor elke sectie de verschillende routes van aankomst en vertrek goed op de notes te hebben. Vaker verkennen had je trouwens ook helemaal geen tijd voor, want het terugrijden naar een proef kostte ook veel tijd in dit bergachtige gebied met weinig wegen. We hebben 11 uur rijtijd gemaakt op de woensdag.
Het verkennen met de gewone auto was alleen al een belevenis. Het is een super mooi gebied. Alle proeven waren zonder uitzondering bijzonder. Het aantal stukken van 100-200 meter was op 2 handen te tellen! Er was weinig ruimte naast de smalle wegen, zowel links als rechts: de ene kant afgrond, soms ook zonder berm van betekenis en aan de andere kant regelmatig diepe watergeulen waar je niet meer uit zou komen. Geen ruimte voor een foutje! Met het verkennen reden we op een gegeven moment in het donker met dichte mist, totaal geen zicht. Dat zou tijdens de rally nog een hele uitdaging worden!
Donderdagavond waren de controles. De documentcontrole was goed voor elkaar. Binnen 5 minuten stonden we weer buiten. De technische keuring duurde heel lang. De doorstroom ging traag. Er bleek één ding niet goed te zijn aan onze auto. De koppeling van de brandstofslang mocht niet met een slangenklem gebeuren. We mochten er deze keer wel mee starten. Erg fijn dat we goed door de controles kwamen. Toch altijd even afwachten hoe het er in een nieuw land aan toe gaat. Deze avond hebben we ook het serviceterrein opgezocht. Het serviceterrein voor de Historics was de avond ervoor helemaal onder water komen te staan. Ook de afgelopen dagen was er nog hevige regenval in dit gebied. Een week eerder was er al een deel van een proef weggespoeld.
Onze servicemensen Jan, Cindy, Carlo en Jesper zijn deze morgen vroeg vertrokken en hebben de hele dag gereden. Ze kwamen zo nog op een redelijke tijd aan. Yoeri en Jörgen zijn de volgende morgen ingevlogen op Nice.
De vrijdag was een rustige dag. Wij hoefde onze auto pas na 16:00 uit Parcé Fermé te halen, terwijl de eerste auto al voor 13:00 startte. Een deelnemersveld van 190 deelnemers waarin wij startnummer 148 hadden.
De eerste avond zijn we goed doorgekomen. We moesten vier proeven doen. De eerste proef was erg spannend doordat het erg glad was en meteen in het pikdonker. In de eerste kilometers lagen er na elke paar bochten auto’s in de kant die er niet meer uit konden. Dat hielp ook niet, dat wil je niet mee maken op de eerste proef. Soms heb je tijdens een proef een moment dat het spannend is, maar voor Marieke was het deze hele proef spannend. Soms zeggen mensen wel eens dat je gek moet zijn om ernaast te gaan zitten. In dit geval voelde Marieke dat ook zo. Dit was niet leuk om naast te zitten. Er was een aardig stuk verbindingsroute. Dat was genoeg om weer bij te komen en weer met goede moed aan de volgende proef te beginnen. Bas was niet zo onder de indruk. Hij deed nog voorzichtig.
De opvolgende proeven gingen lekker deze eerste avond. Er was nu iets meer grip en op de laatste proef van 20 km zaten we echt in een flow. De tweede helft van deze proef werden de gaten in de weg steeds gekker en werd het steeds meer overleven. De auto stotterde een stuk, maar dat lostte zichzelf gelukkig weer op. Stilvallen in dit niemandsland in het donker in de regen was geen fijn vooruitzicht. Twee kilometer voor de finish reden we lek. Daar zijn we mee doorgereden tot de finish. Al met al haalde de snelle auto ons toch pas op het einde in. Bas reed supergoed! Op één proef hadden we even problemen met de intercom. De finish van deze eerste dag met de proeven vanaf het begin in de regen en in het donker voelde al als een overwinning ook al was dit nog maar het begin. We waren blij dat we dit al hadden mogen meemaken.
De zaterdag bestond uit 7 proeven. Waar het gisterenavond veelal regende, bleef het vandaag droog met een zonnetje. Deze dag ging heel goed. Op proef 8 reden we zelfs een 118e tijd. Dat was een proef met relatief veel kilometer naar beneden. Dan hadden we minder nadeel dat we een zware auto hadden. Ook waren we hier de enige die op standaard banden reden. We werden er regelmatig op aangesproken. Mensen konden het wel waarderen dat we zo aan de start durfde te staan. De auto kon het goed aan. De remmen hielden het ook goed uit naar beneden. Het was overal spekglad, dus hard remmen was ook geen optie.
Vanaf proef 9 reden we weer in het donker. Proef 11 werd gecancelled, iets met mensen die stenen gooiden. De instructie voor de omrijroute was “Follow that car”. We reden met vier rally auto’s achter elkaar aan met een snelheid bijna alsof we een proef reden, in het pikdonker, niet normaal over de gewone weg.
De zondag mochten we ook nog drie proeven rijden, waarvan één 32 km was. Onderweg waren sommige trajecten weer goed glad met een nat en modderig wegdek en mistige stukken. De laatste proef was de lange versie de vrijdagavond proef met het ontzettend slechte wegdek. Bas zei daarna: “Ik snap niet dat we hier in het donker hebben kunnen rijden”. Op het laatste voelde we nog wel een trilling in de auto. Thuis bleek er een bout van de hardy schijf los te zijn gekomen.
Trots dat we de hele rally goed hebben kunnen afleggen. De auto hield het prima en Bas reed supergoed vanaf de eerste proef. Het ging misschien niet overal perfect qua navigeren, maar we konden ons heel goed redden met z’n tweeën over de proeven. Het was hier echt nodig om goed op elkaar te zijn ingespeeld. Dat was in ons voordeel. Uiteindelijk zijn we op een nette 108e plek in het algemeen klassement geëindigd van de 190 gestarte deelnemers. We zijn ook slechts één keer ingehaald. Dat hadden we van te voren ook niet durven hopen!
Het finishpodium was op de boulevard, naast het strand. Hoe vaak zullen we dat nog mee maken in ons rally leven? Het was ontzettend mooi, zoveel kilometers mogen doen, 3 dagen lang. Dit is waarvoor je het doet, deze wegen, dit landschap, deze uitdaging!
Jan, Carlo, Cindy, Jesper, Yoeri en Jörgen. Bedankt dat jullie dit hele stuk zijn afgereisd met ons om dit mogelijk te maken!
Dit weekend hadden we de Kasterlee rally op de agenda gezet. Een rally die we nog niet eerder hadden gereden, maar die verschillende Nederlanders regelmatig aandoen. Het is dichtbij, net over de grens bij Turnhout en makkelijk in te passen op de zaterdagmiddag en zondag. Tijd voor Slob Motorsport om deze rally zelf eens te ervaren.
We kwamen wat later op de middag aan, omdat Bas en Jan deze ochtend nog een 4 uurs endurence autocross reden van 8 tot 12 in Moresnet. Een super mooi parcours waar je door de bossen en heuvels reed. Zeker voor herhaling vatbaar! De rallyauto stond klaar op de aanhanger achter de servicebus. Na de finish van de autocross kon Bas op die manier meteen door naar Kasterlee.
Er staan deze rally twee verschillende proeven op de kaart. Beide een rondkoers, dichtbij het serviceterrein dus het verkennen ging snel. Zo op het eerste oog geen bijzonder moeilijke proeven qua bochtencombinaties met relatief veel rechte stukken, maar in België kan het ondanks dat toch best een uitdagende rally zijn. Er moet op volle snelheid worden gesneden en daarmee komt er tijdens de wedstrijd veel zand op de weg.
De volgende dag mochten we om 9:51 starten. De eerste twee proeven reden we behoudend. Het was even aftastten hoe de wegen erbij liggen nadat er 70 auto's overheen zijn gegaan.
Nieuw voor ons in deze rally is de spektakelbeker. Tijdens het verkennen zagen we dat een specifieke haakse bocht als spektakelpunt was gemarkeerd. Tijdens de rally bleken daar mensen te staan die direct nadat je de bocht uitkwam een bordje omhoog hielden met een cijfer. Eerste keer ging er al gelijk een 8 omhoog! Het was best een smalle bocht waar je niet al te veel ruimte had om dwars te gaan. De tweede ronde kregen we een 6, iets te voorzichtig en de banden hadden nu meer grip doordat ze warm waren. Wel leuk om direct die feedback te krijgen. In de volgende boucles kregen we meerdere 9's. In totaal vast te weinig voor de beker, maar wel een leuke toevoeging aan de rally.
De tweede boucle voerde Bas de snelheid goed op. Het snijden op volle snelheid in combinatie met de verraderlijke gladheid maakte de proeven daarmee best spannend. Ook de halve chicanes om de tonnen zorgden voor gezonde spanning. Je kon ze vrij snel nemen, maar daar had je wel de nodige durf en stuurmanskunst voor nodig.
Dit hoge tempo hielden we vast in de volgende boucles. De auto hield het zonder problemen vol. Enige euvel was een vastzittende remklauw en een zachte band, gelukkig hadden we op de service ruim de tijd om dit op te lossen.
Leuk detail, de cross auto stond ook op onze serviceplek. Op de rally had de cross auto veel meer bekijks dan de rally auto en op de cross was het juist omgekeerd.
Het was een leuk evenement om zelf een keer aan te hebben deelgenomen, maar voor een volgende keer zijn er voor ons meer verschillende km's nodig. Dit is een rally die de rijder al snel uit z'n hoofd kent.
Afgelopen weekend stond de GTC rally op de agenda. Eén van de mooiere rally's in Nederland qua proeven en het gaf ons de mogelijkheid ons weer eens te meten met Marius/Ivar en Ben/Marc in de E30. Nu de 325i Challenge is weggevallen, missen we de directe competitie.
Het serviceterrein was dit jaar verhuist naar Breda International Airport. Genoeg ruimte voor de rally én een autofestival naast elkaar. Na het verkennen was er genoeg tijd om ook even rond te lopen voordat het echte werk begon.
De eerste proef was een rondkoers over de landingsbaan met een stukje onverhard naast de landingsbaan. Na 500 meter zagen we Michael en Henk met de 130i om de bocht met de sleepkabel omhoog. Ze stonden vast in het zand. We hebben geprobeerd ze eruit te trekken, maar het mocht niet baten. Wij hadden zelf ook niet voldoende grip in het zand.
Vervolgens zagen we Marius en Ivar na de finish druk bezig naast de auto. Bleek gelukkig alleen een lekke band. Proef 2 was de proef in België. Tegen het einde van de proef liepen we snel in op Marius en Ivar, ze reden langzaam. Wat is dit nu? Het zal toch niet waar zijn dat ze weer vroegtijdig moeten uitvallen. Ze hebben het laatste jaar zoveel pech gehad. Het bleek gelukkig een lekke band. Dat is op te lossen. Vervolgens reden we terug van proef 3 naar de service en haalden we Bjorn en Harm in met de 130i. Zij hadden schade aan de voorkant van de auto. Bas zei: “Slechte dag voor de BMW’s”.
Op de service bleek dat we een zelfde tijd als Marius en Ivar hadden gereden op proef 3. De eerste proef waar we beide geen tijd waren verloren, een mooi resultaat. Proef 4 werd gecanceld vanwege het slechte onverhard. Proef 5 ging lekker! Hard gereden, laat geremd, vol driftend over het industrieterrein. Eén foutje op het gladde Belgische asfalt waarbij we te ver doordraaide in de bocht en even achteruit moesten. Met 7 seconden verschil op de streep met Marius en Ivar zaten we daarmee toch weer dicht op elkaar. Leuk!
Vanaf proef 6 begon, achteraf gezien, het drama voor ons. Net voor de start liep de motor opeens niet lekker. We moesten door om te starten. De auto haperde meteen en trok niet lekker. Eerste stukje rustig gereden om het even aan te kijken. Motor leek al snel weer beter te draaien, dus het gas er toch maar weer op, maar het vermogen bleef soms wegvallen. Veel tijd verloren.
Op de service bleek er veel zand in het luchtfilter te zitten. Misschien lag het daaraan. Weer verder. Nu kregen we de boucle met Rijsbergen en Achtmaal. De motor leek goed te blijven, dus dat was positief. Maar Bas kreeg het nu te verduren met het stuur. Vreemd stuurgedrag als hij snel moest sturen. Daardoor niet snel genoeg kunnen terug sturen in een bocht waardoor we dwars op de weg tot stilstand kwamen. Nu dit symptoom erbij kwam, naast de motor die niet lekker liep, beter naar het stuurhuis gekeken. Op de service zagen de jongens dat de motorsteun uit het subframe was gescheurd. De motor steunde nu half op het stuurhuis en de bodemplaat. Met een spanband de motor geprobeerd zo goed mogelijk te stabiliseren. Tijdens een autocross deze methode ook al eens met succes gebruikt. Door naar de volgende boucle!
Op de verbindingsroute voelde alles weer perfect aan de auto nu alles op z’n plek zat. Voor proef 9 stonden we te wachten voor de start. Er was wat vertraging dus we stonden buiten de auto te wachten. Opeens zien we rook onder de motorkap vandaan komen. De koeling draaide niet, de zekering was aan het doorsmelten. Met een tang die zekering er zo snel mogelijk uit proberen te krijgen, maar dat lukte helemaal niet. Hij brak af. Schroevendraaiertje erbij gehaald, maar het zat muurvast, geen beweging in te krijgen. De temperatuur van de motor bleef natuurlijk oplopen, dus dat was geen leuke situatie. Na veel gekloot lukte het Bas de schroevendraaier er zo in te rammen dat er in elk geval contact werd gemaakt en de koeling aansloeg. Na een poosje begon de temperatuur te zakken. Inmiddels gingen de auto’s voor ons ook door en moesten we zelf starten. Met de start de schroevendraaier eruit en gaan. Op de proef zou de rijwind wel voldoende zijn.
Rustig aan gedaan op Rijsbergen met de spanband constructie, zeker op het onverhard. De auto had de eerste boucle al flinke klappen te verduren gehad, ondanks dat we toen er ook al wat rustiger over gingen. Tijdens het verkennen bleek al dat het onverhard er dit jaar heel slecht bij lag. Met nog 3 km te gaan, begon de auto serieus te trillen. De spanband had het blijkbaar niet gehouden. Overleg of we snel van de proef moesten gaan om verdere schade te voorkomen. Rustig door gereden naar de finish. Dan zouden we zeker zijn dat de jongens ons makkelijk zouden kunnen bereiken als we inderdaad moesten opgeven. Na de finish de auto aan de kant. De spanband was helemaal los. Besloten om te stoppen. Opgeven is niet iets wat we gauw doen en in het verleden hebben we dat ook zo goed als niet hoeven doen. De BMW E30 is een auto die je lang rijdend kunt houden met een goed en inventief serviceteam. Maar we moesten nog de 22 km over Achtmaal voordat we bij de service zouden zijn. Dat was al met al een te groot risico op verdere schade en op de service konden we ook niet meer doen dan weer een spanband monteren. Nu we niet voor een klassement reden, was dat het risico niet waard.
Gelukkig leek de motor nog goed te lopen. Het warm lopen lijkt geen schade te hebben aangericht. Thuis de boel repareren en controleren en dan op naar de volgende rally. Kasterlee in België, een wedstrijd die we nog niet eerder hebben gedaan, dus dat is altijd goed.
Bedankt Carlo, Daniel, Jan en Yoeri dat jullie er weer bij waren!!
We hadden de Monteberg Rally aan het begin van het jaar ook op de agenda van Slob Motorsport geplaatst. Een rally met maar twee verschillende proeven, maar wel moeilijk naar verluid. Het werd tijd om dit zelf te ervaren.
De aankomst was een beetje rommelig. Er stond een hele lange rij servicebussen met trailers het dorp in. In het begin werden alle auto's één voor één naar een serviceplek in het dorp begeleid. De service was op de doorgaande weg van het dorp, een lang lint. Tegen de tijd dat wij aan de beurt waren, mochten we zelf een plek uitzoeken. Overal stond het vol met auto's, vooral met heel veel gewone auto's. Ook het dorp uit was er nog steeds geen plek. Terug rijden was ook niet mogelijk door de smalle doorgang en het gewone verkeer dat door het dorp moest. Dit gaf enige frustratie. Uiteindelijk in overleg met de officials het bord Service Uit opgeschoven.
We hadden wel een rustig plekje op deze manier. De auto afgeladen en de trailer naar het trailerpark gebracht. Daarna door naar de documentcontrole, technische keuring en de verkenning. Deze rally bestond uit twee verschillende proeven, dus het verkennen nam niet veel tijd in beslag. Het waren zeker twee mooie proeven, afwisselend, snel, beetje hoogteverschil en daarmee listig op veel plekken.
We hadden een mooie overnachtingsplek op een half uur rijden. De volgende dag was ook een stralende en warme dag. De eerste boucle ging goed. We hebben de onderkant wel een paar keer stevig geraakt met het snijden, maar geen schade opgelopen. De volgende boucle was de weg een stuk gladder geworden. Het zijn spannende proeven. Vooral in de lange flauwe gedeelten waar je op volle snelheid door de slechte bermen sneed. Soms kwam de auto los van de grond, zo voelde het althans. Het was dan hopen dat de auto weer grip had op het moment dat we moesten insturen voor de volgende bocht. Een nieuwe ervaring voor ons.
Bas kreeg beide proeven steeds beter in de vingers en wist de gaten steeds beter te ontwijken waar nodig. Onderweg vielen veel deelnemers uit. Bijna elke proef hadden we iemand anders voor of achter ons. Ook een manier om steeds iemand anders te spreken tijdens de vertragingen. De auto hield het goed over de slechte wegen.
We reden prima tijden in vergelijking tot snellere auto's. Geen fouten gemaakt. We hadden alleen een paar keer vertraging doordat equipes een SOS bordje omhoog hielden ipv OK. We waren in beide gevallen de eerste die langs kwamen.
Bedankt Carlo, Jan, Cindy, Jörgen en Yoeri dat jullie erbij waren! Niet alleen voor de controle elke service, maar ook voor de gezelligheid en het kunnen delen van een passie
